“We gaan zo snel op onze fiets dat we de wolken inhalen”

Boekrecensie: De Grootsheid Van Het Al 

Schrijver: Raoul de Jong | Aantal pagina’s: 279 | Eerste uitgave: 2013, De Bezige Bij | Prijs: 19,95 |Genre: Reisverhaal

Het is wat: van de een op andere dag besluiten om een wandeltocht naar Zuid-Frankrijk te beginnen! Toch volgde de jonge schrijver Raoul de Jong het stemmetje in zijn hoofd dat op een dag zei dat hij dit moest doen. Nadat het idee en het blog op de website van het NRC handelsblad waren geboren kon hij niet meer terug. Op 27 juli 2012 begon de toen 28 jarige Raoul zijn avontuur richting het zuiden, die hem naast blaren, bloed en spierpijn een heleboel meer opleverde. Ondanks het feit dat hij zo ongeveer alles tegen had: hij was niet sportief, rookte, dronk en had een enorme voorliefde voor dutjes, besloot hij te gaan. Te voet – en een klein stukje op de fiets,- 1200 kilometer tegemoet.

De titel van het boek doet je in eerste instantie geloven dat je een waanzinnig filosofisch boek te wachten staat. Het zal vast wel weer zo’n zoektocht zijn. Denk je bij jezelf. Zodra je echter de
eerste bladzijde bekijkt slaak je een zucht: dit wordt vast leuk! Een hondje, starend naar de hemel met de woorden ‘Voor, door, met en in de Geheime Orde van Puck’ dansen voor je op het papier.

‘Acht maanden geleden was hij, nadat we bijna zeventien jaar samen waren geweest, in mijn armen overleden.’ Het begint te dagen. Raoul mist zijn hondje. Je beseft wat er gaat gebeuren. Hij gaat lopen vanaf zijn huis in Rotterdam naar Marseille, de stad waar zijn moeder inmiddels woont. Padvinder Raoul was geboren. Een Padvinder in de Geheime Orde van Puck. Zeker geen pelgrim, beschrijft hij in kleurrijke woorden: ‘Een pelgrim stapt uit de normale wereld en geeft zich over aan een andere realiteit, maar een padvinder verlaat de normale wereld niet. Hij kijkt ernaar vanuit een ander perspectief. Een padvinder bedenkt zijn eigen pad zelf.’

En zo geschiedde het. Raoul gaat op avontuur en maakt van alles mee. Wilde, grote en krachtige koeien. Mooie meisjes waarbij de gebeurtenissen op creatieve, artistieke, verhalende en originele wijze beschreven zijn; bijna schattig door de mooie, warme en lieve zinnen.

Hij beschrijft de paradoxen die hij tegen komt: de kring om het kampvuur bij een gelovige sekte in Taize, waar de veel te knappe en jonge meisjes een hotpants dragen tijdens het avondgebed en met hun hoofd op een kruis liggen, dat volgens de boekjes zo netjes zou moeten zijn. Of dorpen als Rocroi waarvan het frame voor een prachtige stad aanwezig is, maar de context en het geluk ontbreekt. Of de hitsige monnik die hem in het klooster, het thuis van de heren jezus, probeerde mee te krijgen in bed.

Het verhaal is een zoektocht naar de vrijheid van de geest. ‘Al die shit waar je doorheen moet, voordat je eindelijk eens vrij bent om te doen waar het je eigenlijk om gaat? En komt dat moment ooit wel? En als het ooit zal komen, is dit, de weg ernaartoe wel de moeite waard?’ De vragen die gesteld worden leiden je als het ware door het boek heen: ze worden beantwoord met diepe dromen en uitgewerkte plannetjes in het hoofd van Raoul, op een manier zoals ieder creatieve brein werkt.

Het boek zit vol met mooie zinconstructies: ‘’Tot we echt niet meer kunnen en dan toch nog een beetje meer.’ De ontmoetingen met mensen geven Raoul weer nieuwe hoop, want het zijn volgens hem mensen die het leven hebben uitgevonden.

Soms lijkt het alsof het boek te veel clichés omvat, maar vanwege de humoristische en optimistische stijl is het een heel ander soort boekje. Hij filosofeert over de verschillen en beschrijft hoe het is buiten de kille stad: de mensen zijn er spontaan, vriendelijk en durven te lachen. Het is van de tijd, de boodschappen zijn op een mooie manier verwerkt in de tekst.

Raoul worstelt met de vragen van generatie Y, en beseft door zijn reis dat het zo makkelijk anders kan. ‘Er kan zo veel, waarom ziet niemand dat? Tijden veranderen. Maar dat is geen reden om te bevriezen, om de boel erbij neer te gooien. Juist niet, alles kan, alles is mogelijk. De basis is er al, het enige wat ontbreekt is een beetje durf en fantasie.’ Het is een filosofisch boekje om vrolijk van te worden.